Głównym problemem łączenia metalu z ceramiką za pomocą lutowania są różne współczynniki rozszerzalności cieplnej (CTE) materiałów. Im większa jest ta różnica i im wyższa jest temperatura lutowania, tym większe są "zamrożone" napięcia w kompozycie ceramiczno-metalowym w temperaturze pokojowej. Dlatego próbuje się użyć stopów metali takich jak Ni42 lub Kovar, ponieważ mają one CTE podobne do tlenku glinu w temperaturze pokojowej. Ponadto podejmuje się próbę dostosowania kształtu i grubości materiału części metalowych w taki sposób, aby naprężenia kompozytowe zostały zredukowane przez odkształcenia plastyczne. Systemy aluminiowe rozróżniają trzy rodzaje lutowania jako technikę łączenia.